Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Feb
23
2024 |
groty czasu...
dodany przez Argo o godz. 15:02:34 A
A
A
Z chwilą kiedy powietrza pierwszy łyk, a za nim ostry krzyk przeszył przestrzeń, ruszył ścieżyną wśród ostów po jeżynowych godzin trakcie, uparcie stąpając pośród pełnej drzazg, pustce tłumów. Łowi ulotne płatki szczęścia i wpina w album wspomnień epizody radosne. Mozolnie przez życie kolczaste rozdzierając duszę o zadziory dni przebrzmiałych prze do przodu ku czasu skrajowi, gdzie więdną ciernie doczesne, a stępione ostrza chwil tracą swoje znaczenie i kłującym łykiem ostatniego oddechu, wyznaczają kres za którym już nic... Zbychu Argo-lewicz ilustr: własna Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Argo
Dołaczył/ła: 11.05.2022 16:32:27 Miasto: ŁódźData urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pastorałka Zimowego Przes...
Jakiż on będzie?...
Aria petenta......
Dziękuję Ci za Światło...
Hipokryzja ma się dobrze...
marazm...
Selene...
Petycja...
Lodzianizmy...
Dedykuję ten wiersz Tobie...
Sroka wybiórcza...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 249 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 4 osób. |
Użytkowników Online
|