Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
|
Nov
01
2025 |
Mroki istnienia...
dodany przez Argo o godz. 15:50:58 A
A
A
![]() Kapie wolno gęsta krew przemijania, ponury czas niszczy bezradne ciało. Słuchaj tylko - pamięci kruki krzyczą, patrząc na okrutną pustkę istnienia. Znowu tępy ból dotyka wspomnienia. Spójrz na wyklętą ciemność martwej nocy, co konając krzyczy nicością bytu, a martwy świt czuje bezsens modlitwy. W samotnym cierpieniu, po ostrzu brzytwy spływa w dół, istota całości trwania. Zmarłą tęsknotą za płomieniem życia, w dawno zapomniane spogląda słońce. Na posadzkę bryzga życie gorące i z wolna zanika gdzieś sen o trwaniu. powiędły czarne konary pamięci, karą niechaj będzie grzech zapomnienia. Nie możesz już dźwigać tego brzemienia, co w czarnych czeluściach nocy się błąka. Całkiem niepewne swojego istnienia, w niepamięci umiera zagrzebane. Zbychu Argolewicz ilustr: Z. Beksiński Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Argo
Dołaczył/ła: 11.05.2022 16:32:27 Miasto: ŁódźData urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Mroki istnienia......
czas na czas......
Słomiany wdowiec......
W podmuchach......
Czas zmian......
O pewnej pani......
Sardynkowa obstrukcja......
demagogia......
pomiędzy drzewami......
Zaloty...
Ulotne myśli......
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 24 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 3Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ^Jadwiga Lowkis
|