E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 19:00:15

Tajemnicza dziewczyno, czemu o wiersz prosisz?
Dlaczego melancholią z fotki patrzą oczy?
Smutek gasi jedynie szept wersów miłosnych;
nie wiem, czy szarym słowem potrafię cię olśnić.

Gdy w maju zerknie księżyc, posłaniec miłości,
Najwonniejszą poezję pisać będzie wiosna.
Zajrzy szczęście, by tonąć w gorących ramionach;
kiedy przechodzi obok, nie możesz uronić.

Chłonąć będziesz namiętnie płynące do ucha
dźwięczne strofy rozkoszy, magią najpiękniejsze;
śnić melodię intymną, nocą wyznać słuchać.

Z nadzieją radość, wtargnie, by tańczyć na wietrze.
Uśmiechnij się do marzeń, uczuciu zaufaj –
To instrument, co pieści czułą struną serce.



Wiersz z tomiku Bieszczadzki Romantyk.