E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 05:17:32

15 czerwca 1966
jednak się pomyliłem w moich kalkulacjach
bo w kontaktach z panienką małe oziębienie
liczyłem że za umiar spotka mnie owacja
i przeżywam ten afront ze smutnym milczeniem
 
czyżby chciała w tym sadzie przeżyć inicjację
o wstydliwych początkach wiem z pewnej gazety
te sprawy mieć za sobą pragnie dużo panien
żeby sprawdzić ich jakość w kontaktach dyskretnych
 
trudno dostrzec w miłosnych stanach nieważkości
intencje płci przeciwnej w fazie oczekiwań
ruch nachalny mógł łatwo sedno sprawy pokpić
bo w młodości dziewczyna jest nader zawiła
 
nie widziałem w reakcjach okruchu zachęty
więc nie mogłem grać roli gówniarza zdobywcy
wcale tam nie pragnąłem należeć do świętych
i martwią mnie niesnasek nieznane przyczyny
 
nie jest to jawna wojna w potyczkach na słowa
lecz lekkie wyciszenie w szkolnym obcowaniu
nie mogę wiecznie za nią na przerwach polować
w ten sposób bym na siebie bat litości zaniósł
 
17 czerwca 1966
dzisiaj wreszcie spytała – co robisz w niedzielę
drwiłem choć zaskoczyło nieśmiałe pytanie
- na mszę poranną pójdę żeby po kościele
mieć trochę więcej czasu dla namiętnych panien
 
odeszła i po twarzy ciężko było poznać
co skrywa w półuśmiechu błogiej rezygnacji
w tym teatralnym geście nie było aktorstwa
i swoją szansę młokos chyba zaprzepaścił
 
lecieć za nią nie mogłem ze względu na widzów
jednak się zastanawiam co zrobić z tym fantem
paść u kolan oznacza opieszały minus
więc chyba przyjdzie pisać miłosny testament
 
18 czerwca 1966
przemogłem się i pytam o niedzielny kocyk
w nagłym błysku spojrzenia widzę kpiący ogień
- czyżbyś wszystko przemyślał po bezsennej nocy
przecież wczoraj mówiłeś coś o liczbie mnogiej
 
niezłe podsumowanie wczorajszej rozmowy
próbuję wyprowadzić na tory przyjazne
po słowach że to dla niej był ten żart miłosny
dobija mnie pytaniem – a z nudów nie zasnę
 
weź tu zrozum dziewczynę i jej stany wahań
jawnie mnie prowokuje albo tak podpuszcza
pewnie na tym kocyku przyjdzie się rozpłakać
lub rezygnując z niego nabrać wody w usta
 
nie można obiecywać jeśli nie określi
jakich rozrywek w sadzie po mnie się spodziewa
nie chciałbym lekkomyślnie jej przesady pieścić
bo jeszcze w powijakach sen o rajskich Ewach
 
takie myśli przemknęły niczym błyskawica
lecz żal za utraconym swoje podpowiadał
bo namiastkę w arkanach miłosnych polizał
więc obiecał solennie na wszystko się zgadzać
 
serce łapało szansę jak tonący brzytwę
i czarując uśmiechem składało przysięgi
by usłyszeć głaszczące – dobrze jutro przyjdę
fakt ten łaskocząc zmysły w szkole rozanielił
 
19 czerwca 1966
rano była w kościele dziwnie odmieniona
po mszy pląsała przy mnie w radosnych podskokach
jakby czuła się wieszczką w intymnych ramionach
i nie mogłem smutniary z tygodnia rozpoznać
 
myślałem że jej wigor na śmierć zacałuje
czyżby tutaj się wczuła już w rolę kochanki
bo publiczne występy hamowałem z trudem
choć wirtualnie śniłem ciało jak aksamit
 
cdn.
Edward Skwarcan