Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Nov
14
2017 |
ludzie w niebieskim pokoju
dodany przez Stanislawa Zak o godz. 20:36:09 A
A
A
W okno wsącza się deszczowy poranek. Przyciemnia szyby w umytych już oknach. Słońce daleko gdzieś ponad chmurami. Za oknem kąpią się drzewa, kwiaty mokną. My ludzie zimy w błękitnym pokoju. Spokojni , cisi z siateczką na twarzy. Wierzymy, nic złego nam się nie zdarzy. W czterech ścianach możemy pomarzyć. O światłach na niebie odległym, a bliskim, o dzieciach, co w daleki wyfrunęły świat. W smutkach, kłopotach i radościach wszystkich na krótkim sznurku trzymamy swój czas . Któż się minionymi przejmuje latami. Że serce słabe, że stawy mało czynne. Kiedy Nowonarodzony już przed drzwiami . Wraz z nim miłość i radość spotkań rodzinnych. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Stanislawa Zak
Dołaczył/ła: 18.03.2011 16:53:48 Miasto: ZlocieniecData urodzenia: 1950-04-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: mój lipny wiersz...
ale to juz było...
pieskie życie...
zabrakło jutra...
więżniarka niepokoju...
śmiech żurawi...
ni to zima, ni to wiosna ...
co noc śnisz mi się bardz...
Cud wielkiej Nocy...
bukiecik niezapomnień...
tajemnice nocy...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 1361 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
|