E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 23:05:02

 
skąd się wzięli rodzice nie mogłam wymyślić
niemożliwością było żeby sami przyszli
serce podpowiadało - on w tym palce maczał
nagle wszystko pojęłam wziął komórkę tata
słyszałam jak zapewniał – „Iga jest bezpieczna”
podczas gdy w dłoniach mamy tuliła się beksa
płakałam słysząc słowa – „dobrze prowadziłeś”
myśl o tym że mnie szukał to najmilsze chwile
starał się dorwać do mnie chociaż na dwa słówka
gdy „jutro” usłyszałam zamilkła komórka
to jedno wystarczyło i szłam uskrzydlona
jakby czekały na mnie kochane ramiona
ze zdziwieniem patrzyła zrozpaczona mama
bo jak siódme nieszczęście twarz usmarowana
i włosy rozczochrane splecione z igliwiem
przyciągała chwilami by przytulić tkliwie
biegłam rączo do domu po całej niedoli
zbudź mnie mamo – prosiłam – gdy zadzwoni Oli
w progu już prawie spałam byłam umęczona
na wpół sennie przebrały stroskane ramiona
leciałam w rękach tacie zmęczona przeżyciem
ból wykańcza psychicznie i trudno w zeszycie
opisać to co czułam widząc swoją klęskę
lecz błoga myśl o jutrze była już zwycięstwem
nawet najśmielsze słowo tego nie wypowie
brak mi słów i określeń co dzieje się w głowie
gdy serce się boryka ze straszliwym lękiem
opętane obsesją co ma zrobić nie wie
strach przed utratą dławi dobija bezsilność
dlatego o swą miłość walczyć się powinno
pod opieką rodziców sen goił te rany
był prawie jak mityczny – długi nieprzespany