E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 13:00:37

 
 
smutno dzień zaczynałam on musiał do szkoły
kucał obok gdy spałam poszedł niewesoły
wiele się dowiedziałam przy kawie od mamy
Oli był nieszczęśliwie kiedyś zakochany
nie zagoił tej rany stąd jego nieśmiałość
bo coś go niemiłego z jej strony spotkało
bardzo mocno to przeżył był jak zimna skała
i nieufność do dziewczyn w sercu pozostała
myślę że przed bolesną powtórką go chroni
przytuliła jak własną i w objęciach dłoni
poczułam się bezpieczna nad wyraz szczęśliwa
z jej oczu łzy płynęły pewnie coś przeżywa
siedziała przygnębiona lecz nie śmiałam pytać
może utratę kogoś na dnie serca skrywa
szepnęła – „waszą miłość pragnę uratować”
i ukryła twarz w dłoniach wybiegła bez słowa
 
myślałam nad tym długo smutek zaszklił oczy
trudna w uczuciach chwila jak lekcja pokory
pewnie rana głęboka nie do zagojenia
co zadając pytania wraca we wspomnieniach
niczym struta na twarzy mina pogrzebowa
w jej oczach ból widziałam i w sercu zachowam
bardzo smutne przeżycie gdy nie możesz pomóc
lecz nagle pojaśniało świeży powiew w domu
 
wpadł niczym wiatr gorący by z uśmiechem lata
pozaglądać do garnków mamie figle płatać
ułożył się tuż obok wciskał zimne lody
więc oberwał poduchą - ślę uśmiech wymowny
żeby przestał bo przecież daleko do świtu
i nie poradzę sobie w łóżku bez błękitów
musiałby jak lunatyk miłością natchniony
po nocy zawędrować by dla przyszłej żony
przynieść lek na samotność męskie towarzystwo
chichotał że – „nie może i bardzo mu przykro”
pocieszałam chłopaka wizjami przyszłości
że na rękach mnie będzie do sypialni nosił
i żądałam kolacji przy winie i świecach
więc grzecznie na kolanach musi to obiecać
chyba mama słyszała fragmenty obietnic
myślałam że z wrażenia talerz jej wyleci
z podziwem popatrzyła na swego nieśmiałka
gdy natchniony półszeptem hołdy mi oddawał
a na ciche uwagi grzecznie potakiwał
wcale się tym nie przejął jak słonecznik mina
chciałam wstać nie pozwolił jem obiad w pościeli
jego wesoły nastrój i jej się udzielił
trwają o dyscyplinę urocze przetargi
pochwaliłam że u mnie zdał w domu egzamin
posłusznie po obiedzie pozbierał talerze
czuję się niczym w raju jak królowa leżę
zalotnie podszczypuję przekornie się droczę
bez przerwy kwitnie uśmiech dla wzajemnych potrzeb
niedługo spać iść trzeba więc o bajkę proszę
nie potrafi u mężczyzn zapał w ręce poszedł
chyba urok kobiecy rozbiera faceta
wystarczy dotknąć szyi działa jak podnieta
kiedy są zawieszone mogą zdziałać cuda
choć nieśmiały to zaraz wędrówka po udach
jak czarodziejska różdżka miły ogień wznieca
więc można się zapomnieć bo dreszczyk na plecach
trzeba hamować w porę niestosowny zamysł
temperować chłopaka tuż pod okiem mamy
zostało szepnąć tęskne Oli zbudź mnie rano
na osłodę jedynie całus na dobranoc