E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 08:59:23

 
 
Nie zawsze byłem gotów, by cię uczyć —
a jednak uczyłeś się mnie.
Z milczenia. Z dłoni. Z poranków,
w których zapinałem twój świat.
 
Nie mówiłem o strachu,
choć nosiłem go w kieszeni,
obok kluczy, słów na potem
i zdjęcia, którego nie wywołałem.
 
Bycie ojcem… nie ma podręcznika.
Są tylko spojrzenia.
Twoje — kiedy pierwszy raz powiedziałeś „tata”,
i moje — kiedy nie wiedziałem, co dalej.
 
Ale zawsze wracałem.
Bo twoje imię było modlitwą,
którą mówiłem, zanim nauczyłeś się mówić.
 
 
© 2025 Sławomir Lęga. Wszelkie prawa zastr
zeżone
Foto Pixabay