E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 05:54:14

Rano
czytam twoją twarz w oknie
pod drzwi podkładam poduszkę
zdejmuję uczucia
i rozstawiam pustkę po kątach
 
W południe
zapominam być dla wszystkich
wyjątek z krótkim rękawkiem reguły
podnoszę pijaną materią
bez liczby atomowej jądra
 
O zmierzchu
zdrapuję tlen z sufitu
włączam przepaloną żarówkę
otwieram czarny notes
i próbuję nie utopić się w długopisie
 
Przed pełnią
wchodzę na drogę donikąd
otrzepuję pył dnia
zakładem piżamę dla innych
siebie zostawiając
w zdaniu bez kropki
 
Przecieram szybę
na zewnątrz świt w pełni
przytulam odbicie
zastygam
 
wróciłeś
 
Kasia Dominik
zdj. Pixabay