E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:42:08

Kilka lat temu utraciłam życie
kiedy skonałam o trzeciej nad ranem.
Z zegara spadły minuty niechciane,
które raniły ciało zamaszyście.


Niebo wyblakło, poszarzały liście,
nastały dzionki nieumiłowane.
Doznałam bólu, jakże pond miarę,
chcąc zerwać gwiazdy, będące w zenicie.


Bóg spojrzał na mnie, zmarszczył nieco czoło,
powiedział cicho: – Witaj moje dziecko.
I ofiarował miłość w swym spojrzeniu.


Wtem zwiędły rany, choć ich było sporo,
do płuc powrócił oddech bardzo krzepko,
który zaprzepadł gdzieś z kilka lat temu.




Kasia Dominik
zdj. Pixabay