E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 07:39:26

Byli tacy, których kochałam za bardzo
i tacy, którzy mnie akceptowali – tak myślę.
Bliscy i dalecy, ale jednak żyli obok,
a może i we mnie za głęboko?
 
Jedni dawali do wiwatu, trosk przysparzając,
nawet bilet w jedną stronę kupili do piekła.
Inni kłaniali się w pas nie widząc błękitu,
zatykając uszy, kiedy rudzić budził nowy dzień.
Kolejna para butów, to ta z półpiętra nieba,
ani gorący, ani zimni – pustka w uczuciu.
 
Każdego z osoba i wszystkich razem
kochałam na swój sposób – niepojęty.
Teraz stojąc nad listopadową mogiłą
za tych i tamtych jednako się modlę.
Nie byli doskonali, zepsuci też nie,
jedni gdzieś po drodze zbłądzili,
drudzy odeszli przedwcześnie,
z innymi wciąż rozmawiam szeptem.
 
Jakkolwiek, tu czy tam, ktoś czeka
bym spojrzała w oczy tej,
którą unikam z dawna dawien,
z wyboru nie z bojaźni. Bo nie można
uciec przeznaczeniu – jeśli już, to
rozsypać prochy nad klifem.
 
Bliscy i dalecy, kiedyś nasze drogi
ponownie splecie Bóg, z tym, że
Wy już znacie swoje miejsce, ja nie.
 
Kasia Dominik
 
zdj. Pixabay