E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 17:45:48

siedzę na tej kanapie jak zaczarowana
sam na sam w domu – marzę - a gdzie tu do rana
sytuacja niezręczna - rzekłabym patowa
Oli podziwia podłogę ja sufit - bez słowa
dziwna jest taka cisza siedzimy jak trusie
więc głowę na kolana - zajmij się dzidziusiem
wygodnie sobie leżę - odzewu nie słychać
niedawno obiecałeś – gdzie opieka - wzdycham
pochylił się płomieniem spojrzeń – twarz przy twarzy
czytałam w jego oczach głębią serca patrzył
czułam ulgę targana wiecznym niepokojem
najskrytsze myśli biegły kiedy tak we dwoje
jak na beztroskiej łące usłanej kwiatami
pragnieniami wybiegał ku niemu ust karmin
i tonęłam w pieszczotach dłoni jak aksamit
coraz głębiej i głębiej w raju z ogrodami
jak nimfetka beztrosko z rozpuszczonym włosem
rwałam się ku policzkom po szczęścia warg rosę
czułam lekkość motyla a radość skowronka
wyobraźnią sięgałam po bliskość w koronkach
z nieśmiałością kochanka w mój len wplatał ręce
lekko muśnięte usta lgnęły coraz więcej
zaborczo wyciągałam ramiona ku górze
tuliłam go zachłannie by ten sen trwał dłużej
czarowały się dłonie intymnym grzebieniem
mimowolnie szeptane bezwiedne westchnienie
sekretna pożądania osnuła zasłona
gdy usta się stapiały drżałam upojona
płynęliśmy ku szczęściu i traciłam siły
zakochane błękity płomieniem się szkliły
z ufnością w nie patrzyłam były tuż przy twarzy
wieczność trwał pocałunek – smak pragnień i marzeń
na koniec niczym pnącze zrosły się ramiona
u niego na kolanach leżałam zmęczona
czułe spojrzenia w siebie poparte milczeniem
bo miłość nie wymaga i starczy westchnienie
w ciszy dwojga kochanków bicie serc słychać
upajała mnie - niczym cudowna muzyka