E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

(Z tomu „Podszepty nocy”)

I.

Rzeszowski wiatr, psotnik nie lada,

od rana już w rynku rozrabia.

Zachwycił się pięknym ratuszem,

zatańczył więc tam z animuszem.

Do studni wpadł, zakręcił młynka,

w kawiarni zaś napił się drinka.

W piwnicach chciał spotkać się z duchem,

na wieżę wbiegł silnym podmuchem.

Refren:

Zatańczmy jak ten dziki wiatr,

niech z nami w takt wiruje świat,

melodia ta moc w sobie ma –

urzekająca magia dnia.

Podaj mi dłoń i przytul skroń,

do przodu krok, a potem w bok,

obroty dwa, niech chwila trwa,

niezapomniana magia dnia.

II.

A z nami już tańczą ulice,

na farze dzwon i kamienice,

Mickiewicz i nawet Kościuszko,

fortepian gra dla nas cichutko.

Muzykę tę Wisłok podchwycił

i szumem fal piosnkę zanucił,

fontanny też pląsają żwawo –

w górę i w dół, w lewo i w prawo.

Refren:

Zatańczmy jak ten dziki wiatr,...

© Barbara Śnieżek

10.02.2023