E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Sniezek o godz. 23:06:14

Noc zaciągnęła już mroczne kotary,
pojaśniał księżyc i zapalił gwiazdy,
żabia orkiestra koncertuje w dali,
grają cykady.

Ciepłe powietrze otula przyjemnie,
północ zaprasza do zwierzeń najszczerszych.
Proszę, nie odchodź, usiądź teraz przy mnie,
posłuchaj wierszy.

To dobra pora, by odsłonić duszę,
srebrna poświata dodaje śmiałości,
tymi strofami wyznać tobie muszę,
co w sercu gości.

Tak wielkie na mnie zrobiłaś wrażenie
od pierwszej chwili, kiedy cię poznałem,
urzekłaś swoim promiennym spojrzeniem
i oszalałem.

Lubię, gdy śpiewasz wesołe piosenki,
śmiejesz się, tańczysz, wzdychasz albo marzysz
i kolorowe zakładasz sukienki –
w każdej do twarzy.

Kocham cię, miła, jak lato upalne
i bezkres morza, wspaniałe widoki,
kwiaty w ogrodzie, górskie szczyty skalne,
świat ten szeroki.

Gwiazdy słyszały poemat gorący,
zawirowały wokół osi w tańcu –
zerwały więzi, tworząc spadający,
niezwykły łańcuch.



© Barbara Śnieżek
4.08.2023.