E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Sniezek o godz. 00:38:59

Stąpam bosą stopą po wilgotnej trawie,
wchłaniam pełną piersią tę chwilę radosną
rześkiego poranka. Podglądam ciekawie,
jak budzi się życie… – Witaj, piękna wiosno!

Po przelotnym deszczu zapachy świeżości
rozsiewasz dokoła znad pobliskiej łąki.
Ptaki uczysz pieśni o wielkiej miłości,
a kwiatom rozchylasz różnobarwne pąki.

Młodziutką zielenią stroisz drzewa, krzewy.
Powiedz, skąd pomysły i siły tworzenia?
– Przecież długo spałam, dużo we mnie werwy,
dlatego pracuję, a świat trzeba zmieniać.

Mam duszę artysty, lubię tańczyć, śpiewać,
malować kolory, uszczęśliwiać ludzi,
więc gdy tylko słońce zaczyna przygrzewać,
staram się przyrodę calutką pobudzić.



© Barbara Śnieżek

15.05.2023

Wiersz Konkursowy I-sze miejsce