E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Sniezek o godz. 05:09:54

Właśnie kończycie już lat osiemnaście,
moje wnuczusie kochane,
a tak niedawno maleńkie byłyście -
chwile w albumach schowane.

Jeszcze wciąż słyszę stópek małych tupot
i te głosiki dziecięce,
niczym radosny wiosną ptaków świergot...
Obie wraz brałam na ręce.

Dziś, by wam w oczy móc spojrzeć głęboko
i ucałować policzki,
muszę swą głowę podnosić wysoko,
a wy schylacie twarzyczki.

Czyż nie za prędko weszłyście w dorosłość,
dlaczego czas tak ucieka?
Teraz wkraczacie w niewiadomą przyszłość...
Ciekawe, co na was czeka?

Emilko, Julio, życzę wam, kochane,
dużo wspaniałych chwil w życiu,
by wasze buzie były roześmiane,
by nie płakały w ukryciu.

Odważnie, z wiarą idźcie poprzez życie,
cały świat wam się otwiera,
dążcie do celów, które wyznaczycie,
spełniajcie swoje marzenia.

Niech się wam darzy, co piękne i dobre,
niechaj pomyślny wiatr wieje,
podsuwa zawsze rozwiązania mądre,
miłość, przyjaciół, nadzieję.

A kiedy kłody los rzuci pod nogi,
proście Maryję z ufnością,
by sprowadziła na właściwe drogi -
pójdziecie nimi z wdzięcznością.

Tego wam życzy wasza babcia Basia
z całego serca swojego,
która w modlitwach o łaski wyprasza
dla was u Boga samego.



© Barbara Śnieżek
29.06.2022