E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Isztad o godz. 09:54:56

I.
czepiasz się jeszcze jak żebrak
cieniutkiej nici wspomnienia
obrazu co barwy ma wszystkie
 
Ref.
nie rozluźniasz palców choć czujesz
że tamtej dłoni już nie ma
nie uratujesz przed upadkiem w przepaść
a sama polecieć nie możesz
bo skrzydeł jeszcze nie masz
 
II.
wpatrzona w przeszłość tańczysz
kładziesz rękę na brzuchu
co zakwitł i owocować będzie
 
krzyczysz pytania bez echa
połykając łzy buntu
chociaż wierzysz bez granic
szepczesz… przecież żyć musisz
 
Ref.
nie rozluźniasz palców choć czujesz
że tamtej dłoni już nie ma
nie uratujesz przed upadkiem w przepaść
a sama polecieć nie możesz
bo skrzydeł jeszcze nie masz
 
III.
czepiasz się jeszcze sennego marzenia
dźwięku głosu słodkiego oddechu
braku tchu i łzy na policzku
 
Ref.
nie rozluźniasz palców choć czujesz
że tamtej dłoni już nie ma
nie uratujesz przed upadkiem w przepaść
a sama polecieć nie możesz
bo skrzydeł jeszcze nie masz
 
IV.
kiedy otworzy się dla ciebie przestrzeń
kiedy skrzydła tęczowe dostaniesz
za tą bramą nieznaną której dziś się lękasz
będzie stał obejmie ramionami dwiema
 
bądź dzielna czekaj
bądź silna pamiętaj
 
Danuta Ostrowska
03.10.2016
 
Fot.Internet