E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 17:20:25

Są słowa co ulgę niosą  i takie co ranią głęboko.
Są czyny, co zemstę niosą i same o zemstę sie proszą.
 
Twoje obiady – powiedział –
są wyskokowo niekaloryczne. 
I dał mi nowe wytyczne.
Zezłościłam się na całego,
 bo tymi słowami dokopał do żywego.
 
Urwałam rękawy od kamizelki.
Przyszyłam guzik bez pętelki.
Na wszelki wypadek trzasnęłam
w kłótkę - luzik,
nie zamknęłam tym buzi,
chociaż pałałam rządzą.
 
Wzięłam pieniądze.
Pojechałam do miasta, 
do psychiatry zgłosić go i basta! 
Numer wykręcić chciałam,
lecz torebka na przystanku została.
Wszystkie skarby w niej ukryte
dla złodzieja okazją  - znakomite.
 
Beret naciągnęłam głęboko.
Do końca. Na oko.
Bez powtórki.
 
I nikt nawet nie zauważył,
zniknął świat, a zbłąkane słońce
darmo szuka skradzionej komórki.
 
Morał w tym sposobie
Zemsta nie wychodzi na zdrowie.
Sama zaszkodziłam sobie.
 
(zdj. Music& Painting)