E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 11:35:41

Piszę do ciebie
nie dotykając powietrza.
Słowa suną przez światło,
druty pogrzebane w ziemi,
szklane oczy ekranów.

Moje 'tu jestem"
oddycha pikselami.

Wirtualnie,
czyli trochę jak we śnie,
mogę być bliżej
niż w realnej sekundzie
dzielonej ulicami, drzwiami,
ciszą między oddechami.

Tu dotyk to obraz palca.
Uśmiech jest kodem.
Milczenie kolorem
ciemnego tła.

A jednak,
kiedy czytasz te wersy,
przystajesz na jedno mrugnięcie serca,
wszystko jest prawdziwe.
Bardziej niż kiedykolwiek



Sławomir Lęga
Foto Pixabey