E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Henryka Ziaja o godz. 16:05:46

A kiedy sił mi już zabraknie,
kiedy nie będę mogła więcej,
ostatkiem łez swoich zapłaczę
i duszę oddam ci w podzięce.
 
Bo byłeś ze mną w dobrych chwilach,
w złych też u boku miałam miejsce.
Wiem że nie zawsze byłam miła
choć wciąż przy tobie było serce.
 
Lata mijały, proza życia
zabrała świeżość naszych uczuć.
Jak ty, tak ja przy tobie byłam
pomimo codziennego trudu.
 
A gdy pamięci pęknie struna
może choć raz wspomni co było...
Wtedy ostatkiem sił zawołam
że przecież dobrze mi się żyło.
 
Henryka Ziaja 
demotywatory