E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 09:49:13

 
 
 
Czekam
na głos, który rozedrze ciszę
jak poranek zasłony,
nie musi być głośny,
wystarczy, że prawdziwy.
 
Czekam
na znak, że nie byłem tylko snem
w twoim długim milczeniu,
że pamiętasz dotyk
jak liść pamięta wiatr.
 
Czas się rozciąga między nami
jak niedopowiedziane "jeszcze",
niedokończone "wrócę",
niedopisane zdanie na kartce
zostawionej przy łóżku.
 
Czekam
nie z przyzwyczajenia,
ale jak ziemia czeka na deszcz,
jak morze na przypływ,
z pamięcią soli w głębi.
 
Czekam.
 
 
© 2025 Sławomir Lęga. Wszelkie prawa zastrzeżone