E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 14:21:25

 
Twój oddech wciąż tańczy w moim wnętrzu,
choć nie ma cię przy mnie, tylko echo.
Miłość — jak ogień pod cienką sierścią,
twój oddech wciąż tańczy w moim wnętrzu.
Z tęsknoty buduję zmysłowe wiersze,
byś wrócił — dotykiem, nie tylko mitem.
Twój oddech wciąż tańczy w moim wnętrzu,
choć nie ma cię przy mnie, tylko echo.
 
W pustce po tobie drży moje ciało,
jak liść, co czeka na wiatr imienia.
Każde wspomnienie staje się szałem,
w pustce po tobie drży moje ciało.
Głos twój się śni — aksamitnie biało,
a serce gra rytm z zatracenia.
W pustce po tobie drży moje ciało,
jak liść, co czeka na wiatr imienia.
 
Nie piszę już listów, tylko oddech,
który spoczywa na ustach cienia.
Tęsknię do ciebie w każdej powiece,
nie piszę już listów, tylko oddech.
Z twojego milczenia śni mi się śmiech,
którego nie da się zapomnieć.
Nie piszę już listów, tylko oddech,
który spoczywa na ustach cienia.
 
 
 
Autor Sławomir Lęga 
Foto Pixabay