Dołącz Do Nas
Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Na forum:
|
Jul
07
2023 
|
W zakamarku ogrodu
dodany przez Jadwiga Bujak-Pisarek o godz. 06:06:39 A
A
A
 przysiadam wtulona we własne ramiona, a one takie zimne jakby uszło życie. Nie żalę się bo umilkły słowa, które wyrażą sens tego co czuję. Głośniej ptaszęta,zagłuszcie ten szloch i "trzask pękającego na kawałki serca". Koniec ich cierpienia. Wyschły oczodoły przepłakanych miesięcy i tej bezradności. Zakrzyczcie bo śpiewu waszego dawno nie rozróżniam, zagłuszajcie ciszę co bezgłośnie woła - nie zgadzam się! Jak drzewo na pustyni usycham, obrażona na słońce, krople nocnej rosy. I chciałabym sępom na pożarcie rzucić - miałyby pożywkę z boleści i złości, tylko jak wyrwać skrwawione wnętrzności skoro trzeba iść dalej. Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek 7.07.2023r foto z własnej galerii Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jadwiga Bujak-Pisarek
Dołaczył/ła: 18.05.2021 16:18:52 Miasto: - Data urodzenia: 1957-05-22 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Szaro za oknem, dzień len...
Tyle się dzieje...
Moja wena...
Każde miejsce szepcze two...
Może tam piękniejsza jest...
Kiedy będziesz szedł...
Posłuchaj...
Dobrze że jesteś...
Wchodzi w nasze życie...
Wybaczanie...
To ten czar...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 311 razy. » Dodano 8 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 6 osób. |
Gości Online: 9