E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 04:57:38

niemal każdej nocy wygięta jak łuk
tracę warstwy oddechu
paliatywne ciało układam wedle drgawek
zmarszczona powłoka przestaje zalegać
pomiędzy wątpliwym dziś a niemającym nadejść jutro

zwijając się w anafilaktyczną pozycję szukam
samowyzwalacza metempsychozy
konającej u podnóża barłogu
już nie pragnę zaoctowanej wody z burzą w szklance
która stęchła od nadmiaru chemii

w plazmie krwi na poduszce w zwolnionym tempie
oglądam replay destrukcyjnego życia
na wielkim telebimie połączonym
do monitoringu respiratora

nieruchomymi źrenicami przyglądam się cieniom
spacerującym po higienicznej ścianie
które z uśmiechem wykonują danse macabre
nad moją głową

wydawałoby się że już powinnam być zimna
jednak na złość mordo krytyce transmituję ciepło
trzecim obiegiem rdzeń mózgu reaguje
na aktywność reaktora

ci którzy się na mnie poznali wiedzą kim jestem
a kim nie (nikim ważnym)
nie rozumieją jak można pokochać samotność
zaprzyjaźnić się z cierpieniem

Odpowiadam:
egzamin z bólu zdałam na 5.0.



Kasia Dominik
zdj. Pixabay