Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jul
28
2021 |
Meander zrekonstruowanego życia
dodany przez Kasia Dominik o godz. 18:47:44 A
A
A
![]() Jeszcze kilka lat temu chwytałam gwiazdy na lasso. Dziś stąpam po rozżarzonym węglu boso, z wadliwością skrytą w cierpieniu i krwistym w gardle dławieniu, malując przyszłość ręką Picasso. Kiedyś mogłam tańczyć do woli, teraz martwica bez narkozy pożera ciało. Życie moje plany pokiereszowało – znikam w oczach każdego świtu powoli. I choć moja ułomność nikogo nie boli, będę walczyć by coś się po mnie ostało! Kasia Dominik Obraz: Carrie Vielle Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Bieszczadzkie anioły...
Tylko jedno...
Umiłowana Poezji...
Czy żyje się przed śmierc...
Oddech bez imienia...
Aniele Stróżu ...
Powiedzieć koniec to o wi...
Nieobojętna na los kamien...
Dłonie splecione w zimną ...
Wspomnienie tkane uśmiech...
Powiedzieć koniec to za m...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 454 razy. » Dodano 2 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |