E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 20:01:47

 
 
Czułeś głód, gdy wysiadłam z pociągu,
bo ta miłość była tylko twoja i moja -
jak słońce przed zachodem w Holandii.
Upijałam się winna – za ciebie i za mnie.
 
Ulice były takie chwiejne, jak wiatraki
i do taktu muzyki kołysało powietrze –
nad ranem lustra zmieniały nam twarze.
 
Amsterdam, knajpy, ludzie z branży i księżyc,
co urósł na miarę powrotu, lub inny wiersz.
To już historia - ściskam próżnię w dłoni.
Udomawiam się - blakną widoki na powrót.
 
18 września 2014.
®BaMa
 ________________________________
 Dzięki Teresie Mirańskiej i mojemu małżonkowi –
Przeżyłam cudowną, niezapomnianą przygodę.
Dziękuję Wam kochani!