Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Apr
08
2017 |
tylko morze bez posuchy
dodany przez Stanislawa Zak o godz. 19:56:49 A
A
A
wieczność, paroksyzm,uczucia, dusza, ciało wszystko się mieści między niebem a Ziemią po której plączesz wiosenne pędy słów i zapędy listków do ilości znaczków, znaczeń, przeznaczeń i bez słów posłużyć może do wydłużenia czasu lub tego co nazywasz fatamorganą miłość zagrzebana w kieszeni marynarki- znosisz niedopasowany garnitur życia nie wnikając w zakamarki okurzonej podszewki poczynań i nie pomoże nawet full mocne stawianie na nogi zostajesz po drugiej stronie zapukania widzisz? mam na rękach drobinki jadeitowe ślad po wierzenia reszta bólem i radością morze Paroksyzm radości jest tak samo niebezpieczny dla świata, jak paroksyzm bólu, bo jej nieprzelane łzy, pragnące tylko lekko orosić istoty, mogą je nieomal zatopić. Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Stanislawa Zak
Dołaczył/ła: 18.03.2011 16:53:48 Miasto: ZlocieniecData urodzenia: 1950-04-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: mój lipny wiersz...
ale to juz było...
pieskie życie...
zabrakło jutra...
więżniarka niepokoju...
śmiech żurawi...
ni to zima, ni to wiosna ...
co noc śnisz mi się bardz...
Cud wielkiej Nocy...
bukiecik niezapomnień...
tajemnice nocy...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 930 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 1 osób. |
Użytkowników Online
|