Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Oct
30
2014 |
Smutek trzyma za gardło gdy dogasa ognisko
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 13:10:02 A
A
A
![]() Wiesz babciu? Zaopiekowałam się żyrafką - bynajmniej nie będzie cierpiała, jak porzucony człowieczek… Powiedz mi babciu, czemu tatuś już nas nie kocha, nawet nie pamięta – woli obce mieć dzieci? Może je nie porzuci - tak, jak nas w dalekim kraju, gdzie powietrze drży w rozpaczy. Gra na porwanych strunach. Boję się krzyczeć babciu, by znowu nas nie zabrali. Niech ktoś zapali światło – ciemności przestałam ufać. p.s. najbardziej cierpi poeta, który musi o tym pisać. 30 października 2014. ®BaMa Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 1044 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 3 osób. |
Użytkowników Online
|