E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 14:45:03

 
 
nie łatwo się pozbierać zbyt trudne rozstanie
przygniatał obydwoje bezsilności kamień
chłopak twarz mi obcierał pocieszając słowem
łkając zraszałam łzami pocieszeń rozmowę
wspomniał nasze przysięgi nocą po pasterce
lecz nie łatwo przekonać kiedy boli serce
bez przerwy obiecywał pokazał łańcuszek
tuląc ciągle powtarzał że uwierzyć muszę
słuchałam gdy tłumaczył i był obok przy mnie
lecz poszedł się pakować i łzy niczym w rynnie
płynęły bez ustanku tragedii strumieniem
książki nie pomagały silniejsze cierpienie
wisielczy humor w sercu jak przeżyć samotnię
bezsenność dobijała czas leciał markotnie
zostały mi jedynie pożegnalne kwiaty
i siedziałam z gromadą myśli załamanych
których nie mogłam sama pozbierać do kupy
wyjeżdżał zostawiając w gronie ludzi smutnych
przez rodziców decyzję bo nic nie mógł Oli
czułam się jak przegrana tak odległość boli
przez ten wyjazd do ojca – setki kilometrów
bolesny ucisk w piersi i jak ulżyć sercu
przecież musi się wyzbyć tego co najdroższe
siedziałam i myślałam jak ja to uniosę
została mi niepewność tęsknoty z oddali
decyzja jednych łączy by drugim rozwalić
on nie chciał tam wyjeżdżać załatwili szkołę
lecz czy go uszczęśliwi szczęście niewesołe
Oli był załamany odchodził jak struty
niby czas leczy rany podpowiada umysł
martwią mnie perspektywy - otoczenie nowe
wnosi wiele atrakcji i kto da mi głowę
że wytrzyma czas próby odległa tęsknota
telefon wszystko przyjmie i stąd moja rozpacz
płaczę bo życie często przekreśla nadzieje
miłość jak wiatr jesienny zabierze rozwieje
kiedy serca daleko to uczucia więdną
bo wzajemności nigdy nie sprzyja odległość
zadzwonił do mnie w nocy czułym słowem karmił
żegnał się wyjeżdżając zostałam ze łzami