E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 22:52:32

nie kocham jej
tuli mnie na kocią łapę
po twarzy smaga
drżę kładąc się na kanapę
lodem karmi
 
precz blondynko
dłużej wytrzymać nie mogę
białasce chciałbym
dać pożegnanie na drogę
mam już przesyt
 
odejdź proszę
razi szarość twojej bieli
bladością nużysz
uparcie pierzynę ścieli
piórka puszy
 
idź nie wracaj
odejdź z lodowatym nosem
wciąż poszczypuje
przytula puszystym włosem
jest kapryśna
 
więc wynoś się
mam na twój widok boleści
blond puchu nie tul
wzdyma się w złości i pieści
latawica
 
gardło chwyta
łzy wyciskając spod powiek
popęta nogi
włosy wyrywa na głowie
tumani oczy
 
ileż można
ganiać hulaszczo po polach
krew mrozi w żyłach
powraca wietrzna niedola
chyba wieczna
 
co dzień wita
by serce i ręce drżące
na siłę tulić
z pieszczotą wciska gorączkę
mam już dosyć
 
leć nie czaruj
przestań straszyć niewinnością
całuje mrozem
do marca zamierza osiąść
jest nachalna
 
nudzisz  mi się
ma gdzieś protesty - nie słucha
uparcie wraca
wciąż chucha na mnie i dmucha
zimna blondi
 
kocham inną
zbrzydły mi twoje pieszczoty
powraca w kwietniu
zabieraj swój zimny dotyk
chce do maja
 
solą straszę
biała mrozi w odpowiedzi
gwiżdże do ucha
zadomowiona i siedzi
zawierucha