E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 18:17:19

wyciąga podniszczone artefakty
 wydają się znajome te prześwity pamięci
kolejny raz dopełniają nadgryzione strony
 
nie wie kiedy
nie wie jak
tak nagle
wszystko nie tak

łapie oddech z braku innej czynności
nie potrafi usiąść na rękach
parują

i nie pytaj dlaczego
sama nie wie kiedy
rozkleiła się nieznacznie
znacząc po drodze ubytki
 

tego roku jakby więcej
wciskają się w słowa
przypięte do grymasu twarzy
 

nie wie kiedy


kurczy się czy maleje w sobie 
jak kto woli
mówi że bąbelki zobojętniają
nadchodzący zmierzch
 

czas ją oszukuje
a może odwrotnie
czyta jego zalecenia


niepotrzebnie przywiązuje wagę