E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 13:06:32

 
Jestem ogniem, który spala własną ciszę.
Ty – woda, która nie zna ofiary.
Nie czekaj.
Ugaś mój żar.
 
Twoja nieśmiałość drży jak liść w porannym świetle,
a ja płonę miłością, której nie mogę ukryć.
W nocy, w której drżą cienie,
twoje spojrzenie odbija się jak księżyc w tafli rzeki.
 
Szczęście spływa z twoich oczu,
łzy w milczeniu gładzą moją duszę.
Pląsamy w rytmie, który zna tylko noc,
ciała nasze – jak anielskie kontury
w blasku, który nie jest dla nikogo.
 
Jesteś wiosną, która budzi się w moich ramionach,
ptaki w twoim oddechu, korony drzew w twoich dłoniach.
Niech nasze ciała mówią prawdę,
bez wstydu, bez grzechu,
przed bramą, gdzie niebo dotyka ziemi.
 
 
 
©️Sławomir Lęga
 
Foto Peakpx