E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Jamazur69 o godz. 02:43:04

 
 
Dziecko bez pieszczoty
rośnie jak krzak w jaskini.
Karmi się wilgocią ciszy,
i mchem przemilczanych modlitw.
 
Palce ma jak korzenie,
szukające ciepła pod skórą ziemi.
Słowa nie kwitną mu w ustach,
tylko milczenie zrywa się jak ptak.
 
Czasem szept matki
dociera przez sen,
jak promień z innego świata,
co nie może wejść do środka.
 
Jego serce,
to kapliczka z nieodsłoniętym ołtarzem,
gdzie Bóg ukrył się w kamieniu
i czeka, aż ktoś go dotknie.
 
Nie płacze,
bo nie zna smaku ramienia.
Nie tuli się,
bo nie zna krągłości bezpiecznej skóry.
 
Nocą śni, że jest kwiatem,
co wyrasta w niebo.
Ale budzi się liściem,
złożonym w cieniu.
 
Kto go wtedy przytuli,
jak nie światło,
którego jeszcze nie zaznał,
którego imię brzmi: Jesteś?
 
 
 
© 2025 Sławomir Lęga. Wszelkie prawa zastrzeżone
 
Foto Pixabay