Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Jan
19
2025 |
Otępienie umysłu
dodany przez Jamazur69 o godz. 02:46:49 A
A
A
![]() szkli się rozlany atrament złość, żal, pustka, niemoc, beznadziejność w bezruchu na uwięzi rzeźbi na twarzy otępienie umysłu jak drewniana marionetka usiadłszy na krześle czyśćca w cieniu przezroczystych trosk czekam na czas zmartwychwstania dobiegające zmysły delikatniej natury nutą kontemplacji nawilżyły gardło całkowity zanik promieni słonecznych wyrył w duszy rozżarzoną ranę wymuszony uśmiech boli dłońmi zakrywam oczy szelestem trwogi raniąc uczucia pod ciężarem grzechu i obojętności Autor Sławomir Lęga Obraz Rafał Masiulaniec Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Jamazur69
Dołaczył/ła: 17.01.2025 23:38:20 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Wiersz nienarodzonego ...
Korzenie światła (dla mam...
Oda do matki...
W ciszy serca - Pantum ...
Mamo ...
Zwątpienie pragnień ...
Czułość po bólu ...
Przebudzenie przez skórę ...
Skrzydła duszy (Sonet Wło...
Po śmierci papieża ...
Poranek bez imienia ...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 149 razy. » Dodano 4 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 0 osób. |
Użytkowników Online
![]() Brak Użytkowników Online ![]() ![]() |