Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Dec
29
2022 |
to co ludzkie
dodany przez Ewa F o godz. 17:54:07 A
A
A
Jak uschnięte drzewo w rozległej pustyni bez wody nie przetrwa a wśród piasków zginie, tak dusza człowieka, pragnąc odkupienia, łzami obmywana, w perły się zamienia. Bywają łzy gorzkie, łzy czarnej rozpaczy. Cierpki, łzawy potok udręki naznaczy, stratę bliskich, zdrady są tych łez przyczyną, choroby, rozstania... gdy nadzieje giną... Te zwyczajne słone, spadają dlatego, gdy złość, wyczerpanie, brak snu spokojnego, pracą z komputerem oczy są zmęczone... Albo kiedy nocą patrzysz w książki strony. Jednakowe strugi z jednych oczu płyną a smakiem tak różne za inną przyczyną. Najbardziej smakują łzy szczęścia po burzy, słodki uśmiech przez łzy słońcem tęczę wróży. Łza radość okaże, tkliwe serce wzruszy, niczym kropla wody łza oczyści duszę. Łza jest odkupieniem, wyrazem wszystkiego, co w każdym człowieku bywa człowieczego. Ewa Kieć foto: pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Ewa F
Dołaczył/ła: 28.11.2022 18:13:26 Miasto: TarnówData urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Powódź...
Nawałnica/Konkurs...
Węże wojny...
Tunel...
Osobowość dyssocjalna...
Kolejny etap...
Wieczór poetycki...
Zachód nad Jeziorem Tarno...
W jedną stronę...
Powrót lata /strofa spens...
Tęsknota /strofa spensero...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 281 razy. » Dodano 4 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 0 osób. |
Użytkowników Online
|