Dołącz Do Nas
Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Na forum:
|
Aug
03
2022 
|
kaprysy aury
dodany przez Argo o godz. 12:03:31 A
A
A
umilkł śpiew ptaków w parnym powietrzu
nawet nie słychać szelestu liści niepokój nastał w napiętej ciszy oczekiwanie wypełnia przestrzeń chociaż dnia pełnia nastała ciemność nagle wiatr dmuchnął w żagle z oparów ruszyły chmury w zwartej flotylli te co w przestworzach wcześniej niewinnie kurs swój trzymały bez żadnych sterów - aura się stała niezbyt przyjemną wpłynęła chmura na drzewa rafę trzasnęło nagle niczym strzał z bata wiatr ciska w górę tumany kurzu powietrze wokół smakuje burzą deszcz niebo z ziemią natychmiast zbratał zniknął horyzont za nieba płaczem leje się z góry wody kaskada światła błyskawic niczym w teatrze przy wtórze gromów z nieba potoki leją się na dół o losie słodki błyska się wokół aż strach jest patrzeć a hultaj wicher strasznie rozrabia to on tu przygnał te bure chmury zamiast nawadniać rujnować skory światło przysłania kurtyna wody jak tu się cieszyć z takiej pogody? złośnik Duj* przysłał ten wiatr szalony żeby zawłaszczyć świata kontury wreszcie się zmęczył deszcz tak nie leje rośnie nadzieja gdy słabną gromy gna Poświst* dalej z ładunkiem swoim wnet zza chmur błysną słońca promienie Duj - Poświst z rodu Strzybogów (Plątwów), w mitologii Słowiańskiej władca silnych gwałtownych wiatrów Zbychu Argo - lewicz Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Argo
Dołaczył/ła: 11.05.2022 16:32:27 Miasto: ŁódźData urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Pastorałka Zimowego Przes...
Jakiż on będzie?...
Aria petenta......
Dziękuję Ci za Światło...
Hipokryzja ma się dobrze...
marazm...
Selene...
Petycja...
Lodzianizmy...
Dedykuję ten wiersz Tobie...
Sroka wybiórcza...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 298 razy. » Dodano 3 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 0 osób. |
Gości Online: 8