E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Argo o godz. 11:05:30

Znałem kobiet różnych wiele,
lecz Ty jesteś tą jedyną.
Więź łączyła nas najbliższa,
a była nią pępowina.

Nosiłaś mnie tuż pod sercem,
później też w nim miałem miejsce.
Chociaż byłem krnąbrnym dzieckiem,
potrafiłaś tak dać lekcje,

że gdy życie w kość dawało,
zwykle mogłem temu sprostać.
Byłaś dobrym przewodnikiem
od dzieciństwa po dorosłość.

Chociaż mocno świat się zmienił,
życie również nie to samo.
To chcę za to, kim dziś jestem,
podziękować Tobie Mamo.



Zbychu Argo - lewicz