E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 13:16:59

A kiedy dadzą mi święty spokój
i kwieciem grób okryją,
wtedy powołaj do siebie Panie
by dusza w czeluściach nie zginęła.
 
Do słonecznych nieba stref -
triumfalny wzniecam śpiew.
Niechaj ptak z pomocą spieszy,
bo mi już do tego sił brakuje.
 
Za to co zdziałałeś Boże
chcę ogłosić całemu światu -
co śmieje się i wyszydza
póki język i pióro służy.
 
O zbawco i Mocarzu Wielki -
zaprowadź na zielone błonie,
bym w cieniu Twoich skrzydeł
odpocząć mogła na zawsze.
 
21.06.2021
©BaMa