Zaloguj się by mieć dostęp do całości serwisu
Nov
08
2020 |
Przenikanie
dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 15:05:08 A
A
A
Aby rozdać się życiu przeszłam siebie - by żyć, by być. Ileż pragnień, wystygłych herbat, porwanych przez wiatr wyznań. Ty niebieskookie, coś nie obiecało skrawka szczęścia - na cóż mi pamiętać przeźrocza z dzieciństwa, korowody w milczeniu i tańce straceńców. A kiedy odczuję koniec w oddechu i przyjdzie mi zgasnąć bez wrażeń - na szybie położę się cieniem, odpłynę, gdzie zamilknie echo. I zostaną nieschodzone buty, niepoznane rzeczy, miejsca. Nieprzeczytane książki, które były po prostu nie dla mnie. 19 września 2011. ©BaMa Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Barbara Mazurkiewicz
Dołaczył/ła: 17.04.2010 21:22:39 Miasto: LubaczówData urodzenia: 1954-07-05 Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Gęsiareczka...
Koronkowe widzenie ...
Powierzenie ...
W ramach wyobraźni...
Po tamtej stronie powietr...
Podeptać ciszę...
Autoportret III...
Boso...
"Zagrody nasze widzi...
Mój Anioł Stróż w opałach...
Nie unikam myślenia o Tob...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 839 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 5 osób. |
Użytkowników Online
|