E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 13:38:09

Powietrze zastygło,
małe baranki zawisły na zenicie
i ani drgną.
Między białą włóczką a błękitem
tęczowy most na przestrzał –
 to jest to miejsce,
gdzie chciałabym się znaleźć.
 
I po co śnić o złotych plażach,
o lądach niezdobytych -
życia za mało, by marzyć.
Wiem kim jestem -
mam to spisane na dłoniach.
 
Setki mil przeszłam,
ziemię okrążyłam
i znowu jestem tam,
gdzie słońce wschodzi.
 
 
15 lipca 2011.
©BaMa
 
https://www.youtube.com/watch?v=qOP8QiRmPsA