E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 10:40:01

Nie stworzyłeś mi Casablanki, 
Buenos Aires też odpłynęło w zapomnienie.
Nawet nie wiesz jak pachnę latem ziołami -
tyle czasu miałam na szaleństwa i uniesienia.

Stoję daleko od pociągów, myśli falują
i nie wiem czemu porywa mój parasol.
Rozplątuję włosy, przyglądam się sukienkom –
wyglądają , jakby były używane przez cudze palce.

Jesień okrada drzewa z liści, nas z sentymentów.
I znowu włóczy się za mną brudne miasto, 
trzyma za dowolną rękę, bo ty wolisz te swoje
matrony, które się perfekcyjnie pieprzą.

Zatrzymałam świat w bardzo czułych wersach.
Jest już mi wszystko jedno - i tak nie byłeś idealny!
Teraz będę śniła swój Paryż, jeszcze nienazwane miejsca.
Bo widzisz, nie lubię czekać w tych samych gzymsach.

17 października 2012.
©BaMa

https://www.youtube.com/watch?v=zYZWbzEmWY0