E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Andrzej Iwanowicz o godz. 17:52:48

żonie

ach nie tak dawno była wiosna
i młodym życiem pachniał świat
drzewa rodziły drobne liście
a nam ubyło trochę lat

a teraz jesień wkracza dumnie
zmienną naturą karmiąc nas
najpierw zaświeci złotem w oczy
później szarości ześle czas

dni coraz krótsze i zimniejsze
i co niektórym w kościach rwie
trzeba do pieca się przytulić
i melancholii otrzeć łzę

ale najlepiej jest we dwoje
gdy deszcz melodie rzewne gra
spleść czule swojskie ciepłe dłonie
jesień wszak także urok ma

niech wspomnieniami zawiruje
bukietem marzeń zauroczy
a my jak w starym niemym kinie
będziemy patrzeć sobie w oczy

nic że kałuże parasole
że w mokrym gnieździe kwili ptak
gdy w naszych sercach ciągle kwitnie
miłość jak róży piękny kwiat