E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 16:37:51

Przepraszam Marku za ludzkie zranienia,
niekochania i córki odebranie.
Przepraszam bracie za Twoją bezdomność,
za egoistów, katów i krew przelaną.
 
Przepraszam, że uwierzyłam łgarzom
i pozwoliłam wyrzucić Cię z domu Twego.
Przepraszam za ciało na obcym lądzie rozsypane,
gdzie przepastny ocean i wiatr hula nieznany.
 
Przepraszam za bolesną przeszłość
i po śmierci krzywdę  wyrządzaną.
Przepraszam, że ich nie przeklinam
i nie obrażam – tylko żal wielki czuję.
 
Przepraszam za tęsknotę rozpaczliwą,
za wiersze, które nie zdążyłam napisać.
Przepraszam za ścieżki puste w Bieszczadach
i, że nie czujesz mego serca bicia.
 
Przepraszam, że nie czułam tego, co Ty czułeś,
za to, że zło dobrem odpłacam.
Za to kim jestem , także przepraszam
i za to, że żyję  - po prostu przepraszam!
 
02.07.2018.
©BaMa