E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 17:10:54

Zagubiłaś mi się laleczko w różowym płaszczyku.
Przeuczana od dziecka do niekochania prawdy –
wierzysz ślepym zaułkom, które są bez wyjścia.
 
Jesteśmy od siebie dwie i pół godziny lotem.
Czas nieustannie spływa po  wskazówkach.
Czekam - zniknie blizna, kiedy dorośniesz.
 
Milczenie pozwala dojść do niewidzialnego -
wtedy wybieram garść wspomnień o tobie.
Znowu  przychodzisz telepatycznie.
 
Nie płacz - laleczko w różowym płaszczyku,
brzegi rzeki wezbrały.  Wiosna się obudziła.
Jutro  nazrywamy słońca pełne naręcza .
 
Entliczek, pentliczek na kogo wypadnie –
ten pierwszy do ulubionego drzewa,
gdzie w jego cieniu robaczki zabawne.
 
Wszystko ci wynagrodzę laleczko w różowym
płaszczyku -  oddam resztę życia za dotyk rączek
i spojrzenie czekoladowe.
 
11 marca 2018.
©BaMa