E-Literaci - pokoje wspłczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 11:17:16

JÓZEFINA

Pamiętam babcine
szeleszczące jedwabie.
Herbatę słodką jak miód.
Jej pocałunki, serce życzliwe
każdą wizytę a z nią święto.

Pamiętam babcine
pobożne życzenia.
Kiedy uczyła o dary prosić.
Kościółek, małą ojczyznę.

Pamiętam szafirowe oczy.
Babcine sędziwe ręce,
które dziergały mi sweter.
Pamiętam jej uśmiech na twarzy
gdy w zeszycie ujrzała kleks.

Nie ma babci,
uśmiech zgasł.
Nikt już nie chce robić swetrów.
Dziergaczką jest czas.



ANIOŁ OD GOŁĘBI

Dziadek Antoni, nosił kapelusz,
palił cygaro, lubił zagadki 
i nade wszystko swoje łóżko.
Kiedyś go nawet powołano do armii,
by ruszył na front. 

Po powrocie zakochał się w babci,
która nie umiała pisać po polsku.
Nie wysypiał się jedynie w czasie pełni -
śledził cienie w złodziejskich czapkach.
Z końcem sierpnia, żął i obijał wąsate zboże.

Włóczył się ze starą klaczą po rżysku,
a zimą, palił w piecu, stawiał pasjansa - 
później było słychać ciche westchnienia.
twierdził, że czas marnuje.

Aż śmierć błysnęła mu przed oczami,
odszedł w milczeniu ciągnąc za sobą gołębie.
Smutno gruchały - jeden po drugim zasypiał.


©BaMa