E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 08:48:39

wspomnienie Matki

Chłód przychodzi od nóg. Dotyka czoła.
Oczy wybiegają ku nieznanemu.
Śmierć zjawia się zawsze nie w porę.
Nie zdążyłam z przypływem spóźnionej miłości.

Wszystko zmarnowane. Słowa, gesty,wyznania, spojrzenia.
Scena pustoszeje.Pozostał mim, któremu grymas podszywa sny,
rozmazuje makijaż z czerwonym nosem.Czuję
na suchej skórze puls własnego nadgarstka.
Za oknem świt rozpuszcza blady koloryt śpiącej blisko ziemi.

Nic nie przemieniło się w słowa. Tylko myśli gonią w szaleństwie.
Cisza, zapach lip bez szelestu oddechu tej, co wyszła
na spotkanie Światła. Z tunelu jest tylko jedno wyjście, podąża tam.

Ptak zaśpiewał najpiękniej jak umiał. Ktoś odchodzi
żeby ktoś wiedział, co czynić lepiej.
Tak myślałam, nie bez racji