E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez Urszula Kochanowska-Bremer o godz. 23:11:22

Płaczesz niebo z bólu,
trzęsiesz się ziemio z rozpaczy,
dymisz wulkanie na postrach,
za wszystkie niegodziwości,
ból zadawany dzisiaj
i w przeszłości.

Serca ludzkie stwardniały,
dłonie też nie do pracy.
Wzrok skierowany po czyjeś,
uszy, nie słyszą rozpaczy.
Prawi zepchnięci za nawias,
grabieżcy się stale bogacą.

Kłamców, billboard porywa,
tęsknotę hardość wyparła.
Żądza pieniądza jest chciwa,
trucizna się morzem rozpływa.
Zło jak piasek się szerzy
przez gospodarkę grabieży.

Płaczesz niebo z bólu,
trzęsiesz się ziemio z rozpaczy.
Chcąc wyprzeć tępotę i zawiść
miłością zastąpić nienawiść.
Pazerni garną do swego
niepomni niedoli bliźniego.

I nie czekając już dłużej
skrzykną się wszystkie żywioły.
Tłumiąc w zalążku podłość,
wzywając na pomoc anioły.
Skończy się czcze gadanie
albo nicość
albo miłość ...na nowo wstanie

Autor: czarnulka1953