E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 22:15:49

 
 
straszą kapryśne góry
wiatr chce mnie zepchnąć z grani
mroczną dal w chmurach ukrył
wyjąc nad Bieszczadami
 
siadła mgła nic nie widzę
rozpacz – daleko jeszcze
idę przez połoninę
zimno przenika z deszczem
 
niczym rozbitek w morzu
uporczywie smagany
brnę poprzez mgielny kożuch
twarz sieką mżawki tumany
 
w podmuchach krtań zatyka
na szlaku o krok ciemność
w szumie wściekły świst słychać
śpi wystraszone echo
 
wszechobecny ocean
otacza stromą ścieżkę
strach towarzysz i plecak
wraz ze skostniałym dreszczem
 
marzną ręce zgrabiałe
daleko do przełęczy
wlokę nogi jak tratwę
lód chce stopy zadręczyć
 
wreszcie Chatka Puchatka
i dziękczynne westchnienie
gdy rozgrzeje herbatka
pójdzie dalej szaleniec
 
bo mają coś takiego
co wabi i zaprasza
że chcesz nos wsadzić w niebo
choć mroźna leci kasza