E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 00:46:16

mamo zawsze myślałem że zostaniesz wieczna
wracałem z rozżaleniem – rzuciła dziewczyna
tuliłaś mnie w ramionach bym ból serca wyznał
w serdecznych rękach była jedyna ucieczka
 
koiłaś wszystkie skargi niepowodzeń dziecka
śniłem niejednokrotnie by ten czas zatrzymać
życie ukradło chwile szczerych z tobą wyznań
mogę smutkiem nieśmiało dziś pamięcią sięgać
 
grudki ziemi i marmur tylko łez potokiem
dotyk zimny tak boli pragnie serce sercu
trudno mamo tęsknotę na wyżyny podnieść
 
kiedy brak sił oparcia i nadszedł czas lęków
bezradne są bez ciebie zagubione dłonie
proszę pomóż w kłopotach dorosłemu dziecku

grafika:www.digart.pl