E-Literaci - pokoje współczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 12:47:14

 
 
twór z naszego żebra raju ocalałość
dlatego o rękę żebrzemy na klęczkach
„w miarę możliwości” dopieszczając ciało
staramy się kochać bo każdy obiecał
 
nosimy troskliwie do łóżeczka kawę
chcąc wskoczyć w ramiona by się przypodobać
wybaczcie mężczyźnie chwil słabości parę
„w miarę możliwości” naprawi to chłopak
 
co dzień waszą senność głaskamy nad ranem
przytulamy czule żeby noc dopieścić
„w miarę możliwości” troskliwy kochanek
do domu przynosi szczęście co szeleści
 
darujcie nam pośpiech kiedy chcemy odbyć
w intymnej gorączce wycieczkę do raju
zdarzy się nam czasem potargać rajstopy
„w miarę możliwości” porwiemy nazajutrz
 
wybaczcie chwilowy kłopot z koronkami
gdy ręce niezgrabne zagubione w szmatkach
bo chcemy przytulić ciało jak aksamit
„w miarę możliwości” swą męskość oddawać
 
przyrzekamy również że będziemy sprzątać
chcielibyśmy pranie obiecać solennie
nie rozrzucać skarpet codziennie po kątach
„w miarę możliwości” tłumacząc zmęczeniem
 
nie będziemy z domu wieczorem uciekać
starać się o budżet żeby miłość kwitła
a noce bezsenne gubić w waszych rękach
„w miarę możliwości” dzień w objęciach witać
 
bądźcie pobłażliwe kochane dziewczyny
kiedy zasypiamy niech was to nie złości
bowiem dla odmiany jutro się sprężymy
przyrzekamy kochać „w miarę możliwości”
 
chcielibyśmy kwiaty a najchętniej róże
„w miarę możliwości” dajemy goździki
przymknijcie więc oko bowiem skromny budżet
małe kieszonkowe tutaj trzeba winić
 
nie mówcie nam dzisiaj że was boli głowa
„w miarę możliwości” nie każcie nam pościć
trzeba w święto trochę wierność przetestować
w waszych rękach rosną męskie możliwości